Lodewijk XIV penningen
door Jean Mauger

De uniformreeks van 1702 en 1723
Lodewijk XIV (1643 - 1715) oftewel de Zonnekoning was de eerste heerser welke een uniforme reeks medailles liet slaan die de gebeurtenissen van zijn regering markeerden. In feite produceerde hij in de loop van zijn lange regeerperiode drie van dergelijke series en richtte hij een academie op speciaal om de Latijnse legendes en klassieke beelden voor deze penningen te bedenken.
De grootste numismatische kunstenaars van die tijd graveerden de matrijzen voor de voorzijde met zijn portret en voor de keerzijde werd benut om diverse gebeurtenissen vast te leggen.
De academie selecteerde acht geschilderde portretten van de koning op verschillende leeftijden, die werden getekend door Antoine Coypel en als matrijzen op de voorzijde werden gegraveerd door Jean Mauger, die ook verantwoordelijk was voor het graveren van veel van de keerzijden.

Portretten van Lodewijk XIV opeen volgende leeftijden gegraveerd voor de voorzijden van de serie 1702 door Jean Mauger

portret 1	portret 2	portret 3	portret 4
portret 5	portret 6	portret 7	portret 8

De 286 medailles hebben een diameter van 41 mm en werden uitgegeven als een groep in 1702 samen met een luxe folio-volume getiteld "Médailles sur les principaux événements du règne de Louis le Grand, avec des explications historiques". Dit geïlustreerde naslagwerk beschrijft de legendes en iconografie (pagina 263 Woerden).
In de volgende twee decennia werden enkele van de tegenslagen herzien, en in 1723 illustreerde een nieuwe catalogus de herziene medailles en de medailles die voor de laatste jaren van de regering waren gemaakt (pagina 127 Woerden).
Voor een verslag van de samenstelling van deze serie, zie Alan M. Stahl, "Ancient and Modern in the Medallic Series of Louis XIV", The Medal, 67 (herfst, 2015), 4 -11.

De Munt van Parijs heeft van oudsher medailles opnieuw geslagen telkens wanneer de voorraad van een bepaalde uitgifte uitgeput was. Van 1832-1841 werden alleen in edelmetaal geslagen penningen voorzien van een kenmerk, namelijk een antieke lamp. Daarna werd de naam van het metaal in de rand gestempeld. Een medaille geslagen in 1702 is lastig te onderscheiden van een exemplaar geslagen meer dan 130 jaar later, dus beide worden als "origineel" beschouwd, zelfs als een latere afbeelding op de voorzijde werd gebruikt, die niet overeenkomt met de leeftijd van de koning en de datum van de gebeurtenis.

Een historische opmerking, niet zonder eigenzinnigheid. Geschiedenis wordt geschreven door de winnaars, tenzij je ze overleeft, iets wat de Zonnekoning deed.
Paul Bosco vroeg eens aan Laurent Stefanini, de Franse diplomaat, numismaticus en (vooral) klant, waarom de Fransen medailles maakten ter herdenking van verloren veldslagen. Hij antwoordde:  "Na verloop van tijd werden het overwinningen".